ایمپلنت دندان در کرج

ایمپلنت های دندانی مانند دندان های طبیعی عمل می کنند

یکی از بزرگترین مزایای ایمپلنت این است که قدرت جویدن را به طور کامل باز می گرداند. اکثر بیماران نمی توانند تفاوتی را بین دندان طبیعی خود و دندان ایمپلنت متوجه شوند . آنها می توانند به طور کاملاً عادی با آن غذا بخورند و همچنین می توانند به طور معمول مسواک بزنند و نخ دندان بکشند.

ایمپلنت های دندانی می توانند تا آخر عمر دوام بیاورند

در حالی که یک یک بریج دندان یا دندان مصنوعی ممکن است تنها حدود 10 سال یا بیشتر دوام بیاورد، ایمپلنت های دندانی می توانند یک عمر دوام بیاورند. این ایمپلنت از تیتانیوم ساخته شده و با استخوان فک ادغام می شود. زیست سازگار است، به این معنی که غیر سمی است و توسط بدن دفع نمی شود. در مجموع یک دندان جایگزین قدرتمند می سازد.

ایمپلنت های دندانی از تحلیل استخوان جلوگیری می کنند
زمانی که دندانی کشیده می شود فک در آن ناحیه به مرور تحلیل می رود. از دست دادن استخوان در فک زمانی رخ می دهد که هیچ ریشه دندان (یا ایمپلنت) وجود نداشته باشد که استخوان فک را تحریک کند.

در جایی که دندان وجود ندارد، استخوان فک در فضای خالی به دلیل عدم تحریک به مرور دچار تحلیل می شود

. اگر در سال اول از دست دادن دندان هیچ ایمپلنتی قرار نگیرد، آن ناحیه استخوان 25 درصد حجم خود را از دست می دهد و از دست دادن استخوان در طول سال ها ادامه می یابد.

پروتزهای مصنوعی حتی می توانند از دست دادن استخوان را تسریع کنند زیرا اغلب شل می شوند و سپس به برجستگی استخوانی برخورد کرده و به تدریج آن را از بین می برند. از آنجایی که ایمپلنت جایگزین ریشه و همچنین دندان می شود و جویدن به حالت عادی باز می گردد، تحریک لازم برای رشد طبیعی استخوان را فراهم می کند.

ایمپلنت های دندانی دندان های مجاور را ثابت نگه می دارند

شکاف دندان از دست رفته می تواند باعث شود که دندان های مجاور به صورت کج به سمت شکاف جابجا شوند. این کار دندان‌های شما را از موقعیت خارج می‌کند و می‌تواند روی گاز گرفتن، توانایی جویدن و ظاهر شما تأثیر بگذارد.

ایمپلنت های دندانی می توانند به شما کمک کنند تا از بیماری لثه خلاص شوید

شکاف دندان از دست رفته می تواند به عنوان یک تله برای غذا و باکتری عمل کند و منجر به بیماری لثه شود.

ایمپلنت های دندانی می توانند از افتادگی صورت و پیری زودرس جلوگیری کنند

افتادگی صورت می تواند یک اثر ناخواسته از دست دادن استخوان ناشی از از دست دادن دندان باشد. اینجاست که یک سوم پایینی صورت شروع به جمع شدن می کند و به تدریج فاصله بین نوک بینی و چانه بسته می شود. تغییرات می تواند شامل چین و چروک های بیش از حد اطراف دهان، نازک شدن لب ها و چانه نوک تیزتر باشد که باعث می شود فرد بسیار مسن تر از سن واقعی خود به نظر برسد.